اخیرا فردی به استناد سخنرانی‌های رهبری ادعا کرد که ایشان موافق حضور جدی زنان در جامعه است یا لااقل جمله‌ای گفت که با توجه به سیاق صحبت من این برداشت را کردم. من البته این حرف را قبول ندارم، به نظرم نهایتا بتوان گفت رهبری نسبت به دیگر مراجع مشهور نظر مثبت‌تری به حضور زنان در جامعه دارند.
من اخیرا و در شرایط ممکن طرفدار قضاوت بر مبنای عمل شده‌ام و به خصوص در موقعیت‌هایی که نسبت به فرد یا چیزی حس طرفداری یا نفرت می‌کنم، به نظرم به قضاوت بهتر کمک می‌کند. سخنرانی قابلیت تفسیر پذیری بیشتری دارد تا عمل. در این مورد هم می‌خواهم ادعا را کمی از این نظر بررسی کنم.
در صفحه ویکی‌پدیایِ رهبر ایران می‌توانید اختیارات ایشان در حوزه عزل و نصب را ببینید. من به سه تا از آن‌ها اشاره می‌کنم:
این سه را انتخاب کردم چون تعداد افراد حقیقیِ منصوب رهبری در آن‌ها قابل توجه است. جنس آن‌ها هم طوری است که هم به نظرم حضور زنان در آن‌ها لازم است هم انتخاب زنان در آن‌ها تابو یا اقدام غیر عرفی برای عموم افراد دیندار محسوب نمی‌شود.
در میان ۳۸ عضو حقیقیِ مجمع تشخیص یک زن هم حضور ندارد. در میان ۲۰ عضو حقیقیِ شورای عالی انقلاب فرهنگی هم از خانم‌ها که نزدیک به ۵۰ درصد جامعه را شامل می‌شوند کسی نیست. همچنین است در مورد ۱۰ عضو حقیقی مرکز ملی فضای مجازی. تمام این اعضا که اشاره کردم در نهایت توسط رهبری انتخاب می‌شوند.
البته باز هم می‌توان جلوتر رفت، سازمان‌ها و نهادهای دیگری را که زیر نظر ایشان یا منصوبانشان اداره می‌شود از لحاظ فضا دادن به زنان بررسی کرد که من نکرده‌ام. با چنین بررسی‌هایی از نمود بیرونی نظرات ایشان در عالم عمل و گذاشتن آن کنار دیگر شواهد، قضاوت واقع‌بینانه‌تری می‌توان کرد.